Zmarli mieszkańcy naszego klasztoru pochowani w grobowcu zakonnym na Cmentarzu Stare Powązki

Kwatera II-3-1/2/3

o. Józef Burda OP (1905-1978)
Br. Antoni Kowal OP (1900-1979)
o. Wiktor Konieczka OP (1913-1980)
o. Sylwester Paluch OP (1908-1983)
o. Fabian Madura OP (1892-1989)
o. Włodzimierz Kucharek OP (1913-1990)
o. Andrzej Płachta OP (1923-1992)
o. Krzysztof Kasznica OP (1923-1993)
o. Jerzy Antoni Bajorski OP (1911-1994)
o. Jan Janczak OP (1922-1994)
br. Szymon Muda OP (1942-1997)
o. Alojzy Barwacz OP (1934-1999)
o. Michał Mroczkowski OP (1928-2004)
o. Franciszek Gołębiowski OP (1935-2007)
o. Łukasz Wałaszek OP (1931-2013)
o. Rajmund Koperski OP (1926-2018)
br. Wacław Dub OP (1930-2021)
o. Maurycy Niedziela OP (1934-2024)

 

o. Józef Burda OP (1905-1978)
1 listopada 1978 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec JÓZEF Kazimierz BURDA, lat 74, profesji zakonnej 47, kapłaństwa 42. Urodził się 23 marca 1905 w miejscowości Swory koło Białej Podlaskiej. Profesję złożył 6 sierpnia 1931, święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1936. Podczas wojny, w Podkamieniu, cudem uszedł z rąk UPA. Był przeorem klasztoru w Borku Starym. Pracował w klasztorach w Jarosławiu, Gdańsku, Poznaniu, Gidlach i Warszawie. Ceniony misjonarz, wielki mistrz słowa i bardzo skuteczny kaznodzieja. Otrzymał tytuł kaznodziei generalnego. W czasie misji w parafii św. Michała w Warszawie został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i skazany na 4 lata więzienia; po 2 latach został zwolniony. Ogłosił szereg artykułów na łamach „Róży Duchownej”.

Br. Antoni Kowal OP (1900-1979)
26 października 1979 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie brat ANTONI Andrzej KOWAL, lat 80, profesji zakonnej 56. Urodził się 6 stycznia 1900 w Poczapińcach koło Tarnopola na Ukrainie. Profesję złożył 2 lutego 1924. Był wychowawcą internatu w Żółkwi, gdzie pobożnością i taktem zdobył sobie serca wychowanków. W klasztorze w Czortkowie pełnił funkcję zakrystiana, organisty i prowadził chór dziewcząt. Jako wychowawca pracował także w internatach w Lublinie i Jarosławiu. W Konwencie św. Jacka w Warszawie przez długie lata zajmował się zakrystią. Wzorowy zakonnik, oddany swoim obowiązkom i Zakonowi. Jego umiłowaną modlitwą był różaniec.

o. Wiktor Konieczka OP (1913-1980)
6 stycznia 1980 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec WIKTOR Edmund KONIECZKA, lat 66, profesji zakonnej 44, kapłaństwa 25. Urodził się 28 sierpnia 1913 w Mogilnie koło Inowrocławia. Do Zakonu wstąpił, aby zostać bratem współpracownikiem i 12 czerwca 1936 złożył profesję zakonną. Do chwili wybuchu II wojny światowej przebywał w klasztorze we Lwowie, pracując w drukarni. Później pracował w Czortkowie i Krakowie. W latach 1949–1950 odbył nowicjat kleryków w Poznaniu i 27 czerwca 1954 przyjął święcenia kapłańskie. Przez krótki czas przebywał w klasztorze kamedułów na Bielanach pod Krakowem. Był przełożonym domu w Borku Starym. Pracował we Wrocławiu, Krakowie i w Konwencie św. Jacka w Warszawie, a także wśród sióstr zakonnych. Człowiek pokorny, cichy, uczynny, pracowity i duchowo ukształtowany. Odznaczał się wielkim umiłowaniem chorych i cierpiących. Zmarł na białaczkę. Chorobę swoją znosił cierpliwie, ufając Bogu.

o. Sylwester Paluch OP (1908-1983)
3 listopada 1983 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec SYLWESTER Stanisław PALUCH, lat 75, profesji zakonnej 55, kapłaństwa 47. Urodził się 15 października 1908 w Sieprawiu koło Myślenic. Profesję złożył 30 sierpnia 1928, święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1936. Był dyrektorem wydawnictwa dominikańskiego we Lwowie, a po wybuchu II wojny światowej prowadził tam tajne komplety szkolne i akcję ratowania Żydów. Od 1944 był przeorem konwentu lwowskiego. Opuszczając przymusowo klasztor 17 maja 1946, zdołał uratować wiele drogocennych zabytków tamtejszego kościoła i klasztoru, a także niemałą część archiwum Archidiecezji Lwowskiej. Od 1946 zajmował się pracą kaznodziejską: przeprowadził wiele misji i rekolekcji. Otrzymał tytuł kaznodziei generalnego. Pracował w klasztorach w Poznaniu, Krakowie, Lublinie, Gidlach, Prudniku, Wrocławiu i dwukrotnie w Konwencie św. Jacka w Warszawie. Kilka razy był radnym Konwentu św. Jacka i z zaangażowaniem zajmował się biblioteką klasztorną. Odznaczał się wielkim nabożeństwem do Matki Najświętszej, której przypisywał cudowne uzdrowienie w dzieciństwie. Człowiek ogromnej prostoty i serdeczności, darzony powszechną sympatią.

o. Fabian Madura OP (1892-1989)
25 lipca 1989 zmarł w Warszawie, asygnowany do Konwentu św. Jacka, ojciec FABIAN Roman MADURA, senior Prowincji, lat 97, profesji zakonnej 80, kapłaństwa 74. Urodził się 9 sierpnia 1892 we Lwowie. Profesję złożył 4 października 1909, święcenia kapłańskie przyjął 12 września 1915 w Szombathely na Węgrzech. Studia filozoficzne ukończył we Lwowie, teologiczne na Angelicum w Rzymie, a studia z zakresu historii na uniwersytecie w Wiedniu. Był profesorem studium zakonnego we Lwowie i w Krakowie oraz regensem naszego studium w Krakowie. Oprócz pracy profesorskiej poświęcił się pracy z młodzieżą. Założył chór św. Cecylii we Lwowie, później przy bazylice św. Mikołaja w Gdańsku; był dyrygentem chórów i Towarzystw Oratoryjnych w Krakowie i Tarnopolu. Pełnił obowiązki syndyka w konwencie krakowskim, przeora klasztorów w Tarnopolu, Tarnobrzegu, Gdańsku, Gidlach i w Warszawie na Służewie. Był pierwszym przeorem odbudowanego klasztoru św. Jacka w Warszawie. Dziełem jego życia są Akta Kapituł Prowincjalnych Prowincji Polskiej, Ruskiej i Litewskiej, Kongregacji św. Ludwika oraz Kongregacji bł. Czesława na Śląsku. Opracował także Vademecum – poradnik dla studiujących historię dominikanów w Polsce. Przykładny zakonnik, człowiek wielkiej dyskrecji, wysokiej kultury osobistej i niezwykłej pracowitości. W ostatnich latach życia został dotknięty utratą wzroku.

o. Włodzimierz Kucharek OP (1913-1990)
10 czerwca 1990 zmarł w klasztorze św. Jacka w Warszawie ojciec WŁODZIMIERZ Szymon KUCHAREK, lat 77, profesji zakonnej 60, kapłaństwa 52. Urodził się 26 czerwca 1913 w Poiana–Micului na Bukowinie w Rumunii. Profesję zakonną złożył 31 sierpnia 1930, święcenia kapłańskie przyjął 25 lipca 1938. Był długoletnim mistrzem nowicjuszy i braci studentów; przez półtora roku mistrzem nowicjuszy w Acireale na Sycylii. Pracował jako proboszcz naszej parafii we Wrocławiu, potem przez dwie kadencje był przeorem Konwentu św. Jacka w Warszawie. Pełnił funkcję socjusza prowincjała i prowincjalnego promotora misji zagranicznych. Ogromnie kochany i wysoko ceniony za kapłańską gorliwość. Wzorowy zakonnik.

o. Andrzej Płachta OP (1923-1992)
24 lutego 1992 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec ANDRZEJ Henryk PŁACHTA, lat 69, profesji zakonnej 47, kapłaństwa 40. Urodził się 15 maja 1923 w Zakliczynie koło Myślenic. Profesję złożył 17 marca 1945, święcenia kapłańskie przyjął 13 lipca 1952. Był przeorem konwentów w Krakowie, Wrocławiu i św. Jacka w Warszawie. Pełnił funkcję syndyka Prowincji. Jako przeor krakowski wprowadził w naszym kościele całodzienny dyżur spowiedzi, zainicjował duszpasterstwo akademickie i rozpoczął modernizację klasztoru. Człowiek bardzo roztropny, prawdziwie „mąż dobrej rady”.

o. Krzysztof Kasznica OP (1923-1993)
13 maja 1993 zmarł w Warszawie, w Konwencie św. Jacka ojciec KRZYSZTOF Andrzej KASZNICA, lat 69, profesji zakonnej 45, kapłaństwa 41. Urodził się 5 grudnia 1923 w Poznaniu. Był synem profesora Stanisława Kasznicy, prawnika, który jako rektor Uniwersytetu Poznańskiego był inicjatorem powrotu dominikanów do Poznania. Przed wstąpieniem do Zakonu walczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz pułku „Baszta” Armii Krajowej. Ciężko ranny, doznał trwałego uszkodzenia kręgosłupa. Otrzymał liczne oznaczenia wojskowe. Profesję zakonną złożył 9 grudnia 1947, święcenia kapłańskie przyjął 13 lipca 1952. Na studium dominikańskim wykładał prawo kanoniczne. W latach 1966–1970 pełnił urząd prowincjała. Przeniósł siedzibę władz naszej Prowincji z Krakowa do Warszawy. Do śmierci pozostał w Warszawie. Był kapelanem Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie, a potem w Warszawie, współpracownikiem Tygodnika Powszechnego. Ceniony konferencjonista, spowiednik zgromadzeń zakonnych i duszpasterz środowisk inteligenckich.

o. Jerzy Antoni Bajorski OP (1911-1994)
10 czerwca 1994 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec JERZY Antoni BAJORSKI, lat 83, profesji zakonnej 62, kapłaństwa 57. Urodził się 10 czerwca 1911 w miejscowości Munina koło Jarosławia. Profesję złożył 4 października 1932, święcenia kapłańskie przyjął 7 marca 1937. Ceniony kaznodzieja. Przez wiele lat prowadził rekolekcje i misje na terenie Polski. W latach sześćdziesiątych wyjechał do USA i tam, prowadząc pracę duszpasterską i kaznodziejską, zdobywał środki na potrzeby Prowincji, zwłaszcza formacji. Zmęczony pracą, we wrześniu 1989 powrócił do klasztoru św. Jacka w Warszawie, gdzie z pogodą ducha znosił cierpienia.

o. Jan Janczak OP (1922-1994)
19 października 1994 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec JAN Jarogniew JANCZAK, lat 72, profesji zakonnej 46, kapłaństwa 41. Urodził się 4 listopada 1922 w Poznaniu. Do Zakonu wstąpił po studiach matematycznych.
Profesję złożył 17 listopada 1948, święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1953. Następnie studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przez wiele lat był wykładowcą mariologii w Kolegium Filozoficzno–Teologicznym w Krakowie. W latach 1962–1966, z nominacji Kardynała Stefana Wyszyńskiego, był prowincjałem Polskiej Prowincji Dominikanów. Przez ostatnie lata życia przebywał w klasztorze św. Jacka w Warszawie, gdzie tłumaczył nasze Konstytucje i inne dokumenty Zakonu i Kościoła. Zmarł nagle.

Br. Szymon Muda OP (1942-1997)
18 października 1997 zmarł w hospicjum w Warszawie, asygnowany do Konwentu św. Jacka, brat SZYMON Stefan MUDA, lat 55, profesji zakonnej 36. Urodził się 1 marca 1942 w miejscowości Bononia koło Biłgoraja. Pierwszą profesję złożył 13 czerwca 1961, profesję wieczystą 13 czerwca 1967. Troszczył się o zaopatrzenie i wyżywienie konwentu, bądź pracował jako zakrystian – w Prudniku, Gdańsku i w obydwu klasztorach warszawskich. Zawsze życzliwy dla otoczenia, cierpliwie znosił nękającą go wadę wymowy. Z podziwu godnym męstwem przyjmował cierpienia spowodowane chorobą nowotworową.

o. Alojzy Barwacz OP (1934-1999)
22 stycznia 1999 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec ALOJZY Fryderyk BARWACZ, lat 65, profesji zakonnej 48, kapłaństwa 41. Urodził się 24 stycznia 1934 w Łukowej w tarnowskiem. Profesję złożył 4 sierpnia 1950, święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1958. Po święceniach krótko pracował w konwencie tarnobrzeskim, a od 1965 aż do śmierci w klasztorze św. Jacka w Warszawie, gdzie gorliwie i z dużą sumiennością organizował pracę Ośrodka Kaznodziejskiego. Chętnie głosił misje i rekolekcje. Bolał szczerze, kiedy nie widział u braci entuzjazmu w podejmowaniu tej pracy. W latach siedemdziesiątych został wybrany przeorem konwentu jarosławskiego, jednak wyboru nie przyjął, nie chcąc porzucać pracy w Ośrodku Kaznodziejskim. Przez wiele lat, najpierw z ojcem Emanuelem Działą, a potem sam, pisał i uzupełniał niniejszą Księgę Zmarłych. Jako współbrat niekiedy bywał szorstki, ale pod tą szorstkością skrywał dobre serce. Po krótkim pobycie w szpitalu zmarł na nowotwór.

o. Michał Mroczkowski OP (1928-2004)
24 grudnia 2004 zmarł w Hospicjum Księży Orionistów w Wołominie ojciec MICHAŁ Stanisław MROCZKOWSKI, lat 78, profesji zakonnej 56, kapłaństwa 51. Urodził się 29 kwietnia 1926 w Środzie Wielkopolskiej. Profesję złożył 17 sierpnia 1948, a święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1953.Po zakończeniu nauki na naszym studium kontynuował studia na KUL. Następnie pracował w dominikańskim Małym Seminarium w Jarosławiu. Od 1959 przebywał w Poznaniu, gdzie kolejno pełnił funkcje submagistra nowicjatu, subprzeora konwentu, syndyka klasztoru, a w końcu – przez trzy kadencje – przeora. W 1973, po krótkim przeorstwie w Krakowie, został wybrany prowincjałem. Był nim przez dwie kadencje. Druga kadencja została przedłużona z powodu wprowadzenia w Polsce stanu wojennego. Na Kapitule Prowincjalnej w 1982 został mianowany syndykiem Prowincji i pełnił ten urząd bez przerwy przez 16 lat. Pomagał pracującym w podziemiu dominikanom w Czechosłowacji, na Węgrzech i Litwie. Przez ostatnie dwanaście lat walczył z chorobą nowotworową.

o. Franciszek Gołębiowski OP (1935-2007)
23 października 2007 r. zmarł w Warszawie ojciec FRANCISZEK Michał Józef GOŁĘBIOWSKI, lat 72, profesji zakonnej 54, kapłaństwa 46. Urodził się Brzeźnicy Bychawskiej na Lubelszczyźnie 27 sierpnia 1935. Profesję zakonną złożył 4 sierpnia 1953, święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1961. We wrześniu 1963 wyjechał na studia do Rzymu, gdzie na Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu obronił tytuł licencjata nauk biblijnych. Studiował także w École Biblique et Archéologique w Jerozolimie. Po powrocie do kraju, od października 1967 mieszkał w konwencie krakowskim. Był wykładowcą egzegezy Pisma św. w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Polskiej Prowincji oraz opiekunem biblioteki Studium. W lipcu 1985 zamieszkał w Warszawie, w Konwencie św. Jacka. Pełnił m.in. funkcję radnego, asystenta fraterni, pracował w Ośrodku Kaznodziejskim. Głosił wiele rekolekcji i misji ludowych, był spowiednikiem sióstr dominikanek, na zaproszenie bp. Kazimierza Wielikosielca często wyjeżdżał do Brześcia na Białorusi pomagać w pracy parafialnej. Zajmował się także tłumaczeniem książek. Cierpliwe znosił niedogodności związane z amputacją nogi. Zmarł po krótkiej chorobie.

o. Łukasz Wałaszek OP (1931-2013)
2 grudnia 2013 zmarł w szpitalu w Warszawie asygnowany do Konwentu św. Jacka w Warszawie ojciec ŁUKASZ Alojzy WAŁASZEK, lat 82, profesji zakonnej 63, kapłaństwa 55. Urodził się 27 maja 1931 roku w Łukowej koło Tarnowa. Profesję złożył 4 sierpnia 1950, święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1958. Pracował w klasztorach w Warszawie na Freta i w Gidlach, gdzie był przełożonym. Od 1969 przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie posługiwał wśród tamtejszej Polonii. Podczas swojego pobytu w Ameryce utrzymywał kontakt z Polską Prowincją, którą wspierał także finansowo. Po powrocie do Polski w 2003, pracował w klasztorach we Wrocławiu i w Warszawie na Freta, gdzie posługiwał jako spowiednik sióstr zakonnych i opiekun Bractwa Różańcowego. Był człowiekiem obdarzonym poczuciem humoru, skromnym, braterskim, czynnie biorącym udział w życiu klasztoru, cierpliwie znosząc dolegliwości chorobowe.

o. Rajmund Koperski OP (1926-2018)
18 czerwca 2018 zmarł w klasztorze św. Jacka w Warszawie ojciec RAJMUND Leonard KOPERSKI, lat 91, profesji zakonnej 66, kapłaństwa 61. Urodził się 6 listopada 1926 w Jarosławiu. Do Zakonu Kaznodziejskiego wstąpił w 1950. Pierwszą profesję złożył 17 sierpnia 1951, a święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956. Był przełożonym w klasztorze w Tarnobrzegu, przeorem klasztoru św. Jacka w Warszawie, klasztoru Trójcy Świętej w Krakowie, a następnie w latach 1969–73 prowincjałem Prowincji Polskiej Zakonu Braci Kaznodziejów. W 1975 wyjechał do Australii i tam przez 23 lata gorliwie pracował jako misjonarz wśród Polonii. Cieszył się wielką sympatią tamtejszych emigrantów, którzy nie mogli powrócić po II Wojnie Światowej do Ojczyzny. Posługiwał tam nie tylko słowem mówionym, ale także pisanym w licznych czasopismach. Od 1998 mieszkał i ofiarnie pracował w klasztorze św. Jacka w Warszawie. Cierpliwie znosił chorobę serca. Zmarł otoczony modlitwą i wsparciem braci.

br. Wacław Dub OP (1930-2021)
21 marca 2021 w Konwencie św. Jacka w Warszawie zmarł brat WACŁAW DUB, lat 91, profesji zakonnej 67. Urodził się 5 lutego 1930 w Wiązownicy k. Jarosławia. Pierwszą profesję złożył 29 września 1953, a profesję solemną 29 września 1959. Większość swojego zakonnego życia związał z warszawskim klasztorem św. Jacka przy ul. Freta. Tutaj został asygnowany w 1968. W 1973 został przeniesiony do Konwentu św. Sabiny w Rzymie, a po 2 latach powrócił do Warszawy na Freta, gdzie przebywał już nieprzerwanie do swojej śmierci. Przez długie lata był kierowcą kolejnych prowincjałów i zaopatrzeniowcem klasztoru. W ostatnich latach jego życia, można było go spotkać w klasztornym ogrodzie i na korytarzach klasztornych, które przemierzał, ściskając różaniec w dłoni. W ten cichy i ukryty sposób wspierał nasz Zakon w głoszeniu Słowa Bożego. Był człowiekiem uczynnym i pogodnym, rozmiłowanym w modlitwie różańcowej.

o. Maurycy Niedziela OP (1934-2024)
1 lipca 2024 zmarł w Konwencie św. Jacka w Warszawie ojciec MAURYCY Lucjan NIEDZIELA OP, lat 89, profesji zakonnej 69, kapłaństwa 61. Urodził się 16 października 1934 w Chełmie. Profesję złożył 17 września 1954, święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1963. Po święceniach pracował w klasztorach: w Poznaniu i we Wrocławiu, gdzie podjął studia z historii na Uniwersytecie Wrocławskim. Następnie pracował w Krakowie, w Konwencie św. Jacka w Warszawie i ponownie we Wrocławiu, gdzie był wikariuszem parafii i radnym konwentu. W latach 1976–1979 był przeorem konwentu w Prudniku i proboszczem tamtejszej parafii. Następnie pracował w Poznaniu, gdzie był kierownikiem administracji miesięcznika „W drodze” oraz radnym konwentu oraz w Jarosławiu, gdzie również był radnym konwentu. W latach 1983–1989 był przełożonym w Borku Starym. Następnie pracował w Krakowie, gdzie był subprzeorem. W 1998 roku obronił doktorat z historii na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1998–2007 był prowincjalnym promotorem beatyfikacji i kanonizacji. Opublikował kilka prac dotyczących bł. Michała Czartoryskiego i sługi Bożego Jacka Woronieckiego. W 1999 roku został przeniesiony do Konwentu św. Jacka w Warszawie, gdzie mieszkał przez ostatnie 25 lat swojego życia. Tam też zmarł po kilkudniowej chorobie w swojej zakonnej celi w obecności braci.

 

Requiescant in pace